fbpx
medaille motivatie

Je gaat wat meer water drinken. Vaker een ommetje lopen. Minder snoepen. Meer fruit eten. Wat minder snacken. Buikspieroefeningen doen.
Allemaal goede voornemens, maar wat is je motivatie? Waar doe je het eigenlijk voor?

Het maakt nogal wat uit wat je intentie is om ergens aan te beginnen.
Ik moest er dit weekend zelf aan denken. Misschien heb je meegekregen dat ik weer het plan heb opgevat om op Paaszaterdag voor de 7e keer in Sittard de Kennedymars te gaan lopen. Iemand vroeg mij vrijdag ‘de medaille zal wel steeds groter worden, daar doe je het zeker voor.’ Nou eh, het tegenovergestelde is waar. Hoe vaker je meedoet, hoe kleiner het speldje wordt. Daar zit dus zeker niet de motivatie. En de motivatie zit ook eigenlijk niet in het feit dat ik het zo leuk vind om te doen, want het is afzien, elke keer weer.

Maar waar doe ik het dan wel voor?
Het is puur een intrinsieke motivatie. Om aan mezelf te bewijzen dat ik er toe in staat ben. Om mezelf trots te maken. Ik hou nou eenmaal erg van een uitdaging en ik wil aan mezelf bewijzen dat ik het kan!

Vorige week had ik een jonge vrouw in de praktijk die inmiddels een kilo of 8 is afgevallen. Zelf voelt ze dit aan alle kanten: de riem kan strakker, broeken zitten losser, bloesjes kunnen weer dicht. Ze had zelfs een maatje kleiner kunnen shoppen. Maar … er is nog niemand die het aan haar gezien heeft, zo lijkt het tenminste. Ze heeft nog geen enkel complimentje gehad, en dat steekt. ‘Waar doe ik het dan voor’, vroeg ze zich af.
En dat was meteen een mooie ingang voor een gesprek. Want wat bleek was dat ze afvallen tot nu toe bijna altijd deed voor een ander. Haar vriend die heel terloops weleens zei ‘dat het wat minder kon’. Haar moeder die opmerkte dat ze wel erg ronde wangen kreeg. En een vriendin die haar fijntjes attendeerde op haar ‘wat te dikke kont’.
Als ze dan wat afviel, want dat was haar al vaker gelukt, kwamen normaal gesproken altijd de complimentjes en dat gaf haar een goed gevoel en motivatie. En het moment dat de complimentjes verstomden was ook altijd het moment om weer terug te vallen in oude patronen.
Nu kwamen er dus (nog) geen complimenten en ze had het gevoel dat ze het eigenlijk voor niets deed. Of in ieder geval: ze voelde hierdoor de drive om door te zetten een beetje wegebben. Terwijl ze zich eigenlijk zoveel lekkerder in haar vel voelde zitten.

Voel je hoe het wringt?

Een andere klant van mij had suikerwaardes die aan de hoge kant zijn. Nog niet alarmerend, maar wel op het randje. Bij haar praktijkondersteuner kreeg ze het dringende advies om aan de slag te gaan om gezonder te gaan leven en zo de waardes naar beneden te krijgen. En dat lukte. Ze werd actiever, viel wat af en voelde zich beter. Ze was trots. Maar toen was de urgentie ervan af, want het ‘probleem’ waar ze het voor deed, was verholpen. En langzamerhand begon ze toch weer wat terug te vallen in oude gewoontes. Toch weer net dat extra koekje. Dat chocolaatje en af en toe een glas wijn. Het sloop er weer in.
En gelukkig kreeg ze zelf gauw genoeg door wat ze aan het doen was. Dat haar suikerwaardes dan wel goed waren inmiddels, maar dat dat ook graag zo wil houden, ook op lange termijn. Samen hebben we gekeken naar haar motieven en die kunnen doorgronden. Aan alles is te merken dat ze er nu op een andere manier naar kijkt.

 

Welke motivatie voel jij?

Voel jij meestal vooral intrinsieke of extrinsieke motivatie als je iets wilt aanpakken? Komt het echt vanuit jezelf, of zijn het toch vooral externe factoren die maken dat je iets doet.
Als jij intrinsieke motivatie voelt, dus je wilt het vanuit je tenen, dan is het over het algemeen ook makkelijker om wilskracht en discipline op te brengen. Denk maar aan een topsporter die gedreven is om een Olympische medaille te halen. Of een model dat de top wil bereiken en daarom vaker de chips overslaat.
En dan wil het heus niet zeggen dat je altijd zin hebt om bijvoorbeeld te trainen, of om altijd gezond te eten, maar omdat je weet waarvoor je het doet, maakt het dat wel een stuk makkelijker. En mijn motto: ook zonder zin kun je een heleboel voor elkaar krijgen 😉.

Je gezondheid is het belangrijkste wat je hebt. Als je erover nadenkt eigenlijk het enige belangrijke. Dus hoeveel motivatie wil je hebben?

Ga jij aan de slag als je klachten hebt? Of wil je zorgen dat je geen klachten krijgt? Doe je de oefeningen van de fysio als je last hebt van je schouder, rug of benen? Of doe je aan lichaamsbeweging en doe je je oefeningen om te voorkomen dat je last krijgt en naar de fysio moet?

Eet je wat vaker groenten en fruit in plaats van chips en koekjes om te voorkomen dat je ziek wordt? Of ga je beter eten op het moment dat je een waarschuwingssignaal krijgt van je lichaam dat het genoeg is?

Waar doe jij het eigenlijk voor?

(PS. Voel jij de motivatie om samen met mij aan je leefstijldoelen te werken of om meer te gaan bewegen. Plan dan hier eens een gratis en vrijblijvend adviesgesprek in om te kijken of ik je daarbij kan helpen en of er een klik is.)